Spitsbergen

Spitsbergen

Mijn stoerste sneeuwavontuur was op Spitsbergen. Dit Noorse eiland vlak onder de poolcirkel is een droom voor iedere wintersporter. Hoewel… er zijn geen liften! Onze eigen Willem Barentsz ontdekte Spitsbergen in 1596, op weg naar Nova Zembla. Hij noemde het ongetwijfeld zo vanwege de prachtige bergen, waar je heerlijk vanaf kan skiën. Maar je moet er wel eerst tegen op lopen!

Mijn drie vrienden en ik kwamen er in het voorjaar en waren de eerste dag totaal de kluts kwijt. Het was de hele dag licht en helemaal wit. Het dorpje Longyearbyen, met bijna 2000 inwoners het enige plaatsje van betekenis, vormt de basis voor alle avonturen die je op dit eiland kunt beleven. Je kunt op een boot naar de ijsberen gaan kijken, rondcrossen op sneeuwscooters, bergen beklimmen, gletsjers afdalen, vissen etcetera. De voorzieningen zijn zeer elementair, het is echt een expeditiedorp.

We raceten per sneeuwscooter in 6 uur over de weergaloze sneeuwvlaktes en gletsjers naar een klein tentenkamp ten midden van de Mallory-toppen, een aantal bergen van rond de 1500 meter hoog. Ik had nog nooit zo’n prachtig sneeuwspektakel gezien. De zes zeer geoefende Italianen, Finnen en Duitsers waarmee wij een expeditie vormden, keken vreemd op toen wij onze vellen onderkleefden en onze eerste stappen zetten op de tourski’s. Dit was een trip voor ver gevorderden. Wij hadden gebluft en eigenlijk nog nooit op tourski’s geskied.

Na de eerste beklimming was de kou uit de lucht. Ze zagen onze verwoede pogingen de steile hellingen op te ‘skiën’ en leerden ons de juiste techniek. Als je ergens moe van wordt… Oeh! Maar dan, de traktatie van de afdaling! De ski’s vastklikken en gaan! De verse sneeuw spat weg onder je latten! Afdalingen over gigantische gletsjers, of muren die nog nooit zijn gedaan, door levensgevaarlijke spelonken en steile crevassen. We sliepen in kleine tentjes, met min 40 en kans op een ijsbeer… (Vorig jaar is er daar nog zo’n kamp aangevallen, met vreselijke gevolgen.) Een week later hadden we er zes vrienden bij en een van de mooiste reizen uit ons leven gemaakt. Sindsdien ben ik zeer aan mijn tourski’s gehecht en ga ik er in Italië altijd een dagje op uit. Het is doodstil en prachtig en de beste work-out die bestaat. Na de inspanning volgt altijd die heerlijke afdaling en dan totaal verdiend… het bier!